Radunia 

Radunia jest jedną z najpiększych rzek w Polsce. Płynie przez Pojezierze Kaszubskie, biorąc początek z jeziora Stężyckiego (162 m n. p. m.) Ta niepokorna i bardzo pracowita rzeka  to prawidzwy raj dla szukających odpoczynku, przygody czy też sportowych doznań. Zmienność jej charakteru sprawia, że na poszczególnych odcinkach szlaku dobrze będą czuły się osoby o różnym stponiu zaawansowania kajakowego. Szlak Raduni dzieli się na trzy części o całkowicie odmiennym charakterze.

1.Górna Radunia (13,5 km): Odcinek rozpoczyna się tuż za mostem w Ostrzycach, przed którym znajduję się jaz. Zaraz na początku czeka na kajakarzy nie lada atrakcja, którą jest bystrze powstałe przez spiętrzenie rzeki kilkoma stopniami tworzącymi kaskadę. Po przepłynięciu około 1,5 km wpływamy na jezioro Trzebno o długości jedynych 900 metrów. Zaleca się płynięcie w pobliżu lewego brzegu, gdyż w ten sposób najłatwiej znajdziemy ujście rzeki. Przy wypływie widać zastawkę, która przy dogodnych warunkach wodnych można przebyć wąskim przepływem z prawej. Dalej rzeka podąża spokojnie przez niezalesione pagórkowate tereny między łąkami, aż dotrze do mostu drogowego i zabudowań Goręczyna. Za kolejnym mostem we wsi rzeka zaczyna meandrować wśród pól i łąk. Przepływamy kolejno: pod kładką z podwieszonymi rurami, dwoma mostami kolejowymi i drogowym i znowu kładką. Znajdujemy się w Somoninie. Od Somonina Radunia płynie krótkim jarem, jej dolina jest głęboka i wyjątkowo malownicza, a widoki są coraz ciekawsze. Rzeka zaczyna zdecydowanie przyśpieszać i meandrować wśród lasów. Następnie przepływając przez Kiełpino spostrzegamy po prawej stronie wysokie wzgórza, pokryte przemiennie lasami i polami. Końcowym punktem spływu jest betonowy most drogowy w Trątkownicy, za którym znajduję się baza Kaszubskich Kajaków, miejsce wyciągania kajaków i zarazem świetne miejsce do biwakowanie i odpoczynku przy ognisku. 

2. Jar Raduni ( 7km - Babi Dół, 13 km - Rutki): Spływ Jarem Raduni rozpoczynamy za mostem w Trątkownicy, w bazie Kaszubskich Kajaków. Po przepłynięciu niedługiego dystansu od zwodowania kajaków zaczyna nas otaczać zwarty las, z ostatnimi pojedynczymi zabudowaniami letniskowymi. Oznacza to, że wpływamy na Przełom Raduni. Na dłuższym odcinku rzeka pędzi, pieni się, podmywa brzegi i drzewa, tworzy fantastyczne zakola, a jej koryto urozmaicają głazy, zwalone pnie, bystrza i płycizny. Na tym odcinku Radunia jest niezwykle urodziwa - wpływając do Jaru, od razu odnosi się wrażenie, że to zakątek dziki, właściwie niezmieniony przez człowieka. Jednocześnie ten fragment cechuje się dużym stopniem trudności. Ostre zakręty, bardzo szybki nurt oraz pojawiające się co kilka metrów kolejne przeszkody sprawi, że spływ na długo pozostanie w pamięci kajakarzy. Niektóre powalone drzewa uda sie minąć góra, wjeżdżając na nie rozpędem. Pod innymi można przepłynąć chowając się w kokpicie kajaka. Często bywa jednak, że trzeba wyjść na leżący pień i przerzucić sprzęt, uważając przy tym, by nie wpaść do wody, która płynie z bardzo dużą prędkością. Duży spadek koryta, wynoszący miejscami do 6‰, sprawia, że nie ma zbyt dużo czasu na podjęcie decyzji, a każde zawahanie może skończyć się kąpielą. Trzeba również pamiętać, że na terenie rezerwatu nie można przerwać spływu. Przepływając przez Jar mijamy dwie drewniane kładki. możliwymi miejscami kończenia spływów jest most drogowy w Babim Dole lub elektrownia wodna w Rutkach.

3. Trzecia część to coraz bardziej uregulowana Radunia płynąca przez sztuczne jeziora zaporowe: Łapińskie, Kolbudy, Goszyn i Straszyńskie, dając swe wody do napędzania 8 elektrowni wodnych o łącznej mocy 16,1 kW. Przed Pruszczem Gdańskim koryto Raduni rozdwaja się i woda w przeważającej ilości płynie tak zwaną Nową Radunią, czyli najstarszym na ziemiach polskich kanałem, zbudowanym przez Krzyżaków w XIV w. Następnie koryto Starej Raduni prowadzi do Motławy, a nią dalej do centrum starego Gdańska.